ornamentale rand van zijn schotel van 1693 die thans
als avondmaalschaal gebruikt wordt in de Remon
strantse kerk te Nieuwkoop.
Vrijer van behandeling is de Rotterdamse schaal van
1688 van een onbekende zilversmid, waar tussen de losse
bouquetten, in de assen van de ovale rand, figuren van
heiligen in medaillons gedreven zijn (afb. 65).
Ook Amsterdamse zilversmeden kozen in de laatste
kwart der XVIIe eeuw hun ornamentale motieven uit
de plantenwereld; hun bloemen en ranken zijn mis
schien iets volumineuzer dan die der Hagenaren. De
schilden in de St. Laurenskerk te Alkmaar van 1686
door een onbekende Amsterdamse meester zijn voorbeel
den hiervan; om het ovale veld met gedreven reliëf,
Maria als moeder van smarten voorstellende, is een rand
van tulpen, narcissen en pioenen, alle sterk generfd, ge
ciseleerd (afb. 66).
Ook een ovale schaal van 1676 van de Amsterdamse
edelsmid, die I.B. tekende, vertoont de symmetrische
inheemse ranken, die in de lengte-as onderbroken wor
den door figuren van heiligen o.a. van Willebrordus,
houdend zijn attribuut, een kerk, in de hand en in de
korte as door de letters I.H.S. en M.R.A. Het valt ook
op dat het rooskantige bekken, zo geliefd in de eerste
helft der XVIIe eeuw, in de tweede helft vervangen werd
door kleinere ronde of ovale schalen.
De Utrechtenaar Michiel de Bruyn van Berendrecht
combineerde de klassieke rank met inheemse bloem, toen
hij zijn fors gemodelleerde wandarmen in 1653 dreef, die
door een acanthusrank gevormd zijn, bekroond door een
tulp als vetvanger (afb. 67).
Tot het fraaiste drijfwerk met deze ornamentiek behoort
de zilveren band van het missaal in deRooms-Katholieke
Kerk te Enkhuizen, waarvan de voorplak voorzien is van
een klein reliëf voorstellend de aanbidding der herders,
en waarvan een brede rand van forse opengewerkte ran
ken de omlijsting vormt. De vier kerkvaders, Ambro-
sius, Gregorius, fiieronymus en Augustinus zijn op kun
stige wijze tussen de ranken in de vier hoeken aange-
59
