Dat de steeds stijgende prijs van de bouwgrond hier
in een belangrijke rol heeft gespeeld hoeft nauwe
lijks te worden vermeld; sinds de 19e eeuw zijn er
slechts enkele straten die van hun aanleg, dus
wanneer de eerste woningen opgetrokken werden,
een verdieping verkregen: deze zijn de Merodelei,
vanaf de Zeshoek tot het station, de St Anthonius-
straat, de Leopoldstraat, de Deken Adamsstraat, de
De Nefstraat, en de Dierckxstraat. Vele woningen,
in verschillende straten nabij de stadskern gelegen,
hebben de laatste jaren een verdieping gekregen. We
zouden haast zeggen dat elke woning in de stads
agglomeratie, in de laatste jaren gebouwd of ver
bouwd, een verdieping vertoont.
Tussen de twee oorlogen werden enkele reeksen
woningen door de openbare besturen opgericht zon
der verdieping, zoals in de Patriottenstraat en de
Voorzorgstraat, ofwel met een z.g. Frans dak of man
sarde kap, zoals de woningen in de Tuinwijk en de
woningen in de Frans Andelhofstraat en de Tram
straat. In de laatste jaren hebben ook de openbare
besturen hiervan afgezien, en bouwen thans voor de
arbeiders de woningen met de volle verdieping, zoals
de „Blauw rij" op de Steenweg op Mol, woningen
in de Rubensstraat, Apostoliekenstraat, Eigenaars
straat, St Pietersstraat, enz.
Al deze woningen zijn te smal aangelegd, zijn niet
mooi, maar betekenen niettemin op sociaal gebied
een belangrijke vooruitgang. Sinds 1947 worden aan
de woningen die door het stadsbestuur en de Natio
nale Maatschappij voor Goedkope Woningen wor
den gebouwd in de Congo- en Hertoginnenstraten,
een grotere breedte gegeven en ook een verdieping.
44
