een aaneengesloten geheel met deze van Oud-Turn
hout, zowel langs de steenweg op Oosthoven als
langs de steenweg op Mol. Ook naar Vosselaar strekt
thans de stad haar grijparmen uit, verovert het ene
na het andere de prachtige landgoederen, gelegen
aan de grote baan naar deze gemeente.
Ver ligt de tijd dat Turnhout zijn opgang begon
van zijn Kasteel uit, ver ook de tijd dat het zich rond
dit Kasteel begon te ontwikkelen. Dit eerste gebied
echter, bestaat nog steeds. Is het dan niet bijzonder
rijk aan kunstvolle woninggevels en monumenten,
de eeuwen toch staan nog immer gegrift in de rich
ting van de straten, in de provinciale bouw van de
huizen en in de sfeer die er omhangt. Die sfeer, zij
is niet zonder poëzie, zij is als de eigen geaardheid
van het stadje.
Laat ons trachten ze te bewaren, te beschermen, en
gaaf te houden. Vermoedelijk is Turnhout nog tot
verdere bloei geroepen; het is te wensen dat deze
bloei meer dan tot hiertoe het geval was, zich zal
kunnen uitspreken, met inachtneming van de be
hoeften van de moderne huisvesting, in een taal die
zonder die van deze tijd te ontkennen, Kempisch zal
blijven, eenvoudig, gezond en degelijk.
153
