püntgevel in een neo-Vlaams-renaissance, en waar na
de vorige oorlog een winkelpui werd geplaatst die
geen verband houdt met de architectuur van de ver
dieping.
In 1893 volgde, nogmaals een woning in de Gasthuis
straat N° 7. Hier ging Taeymans opnieuw zijn
inspiratie zoeken in een Grieks-klassieke stijl, dus in
dezelfde stijl waarin hij 23 jaar vroeger zijn woning
op de Merodelei bouwde.
In hetzelfde jaar komen dan in de Begijnenstraat
weer twee naast elkaar gelegen woningen, namelijk
N° 29 en N° 31, de laatste in een karakteristieke
neo-Vlaams-renaissance, en met het opschrift „De ge
kroonde schild" anno 1893; verder het bekende
landhuis „Champs Elyssées" op de Antwerpse steen
weg, een miniatuur-kasteeltje in neo-Vlaams-renais-
sance.
In 1894 volgen in de Otterstraatop de hoek van
de Beekstraat de woning N° 34, in 1895 in de Paters-
straat, drie naast elkaar gelegen woningen, N° 7
„Hier het bloemke", N° 9 „In den Draak" en N°.
11, „In het rooske". Deze drie gebouwen, steeds in
neo-Vlaams-renaissance, getuigen van de vinding
rijkheid en van de virtuositeit van de ontwerper.
En in 1897 eindelijk op de Merodelei N° 41, juist
naast zijn eerste woning N° 39 zijn laatste dus met
een tijdverschil van 27 jaren. Deze laatste woning,
in neo-Vlaams-renaissance, draagt als opschrift
„Hier is 't de zonnebloem", anno 1897.
In de laatste jaren van zijn bedrijvig leven zou
Pieter Jozef Taeymans te Turnhout nog twee kerken
en een kapel ontwerpen: namelijk de kerk van de
Paters Minderbroeders in de Patersstraat, de kerk
129
9
