voorgelegen werk is goed te herkennen, de grachten zijn echter in weiden veranderd. Van het fort Moermont is niets meer over. Na de Vrede van Munster (1648) zijn deze vesting werken zeer slecht onderhouden, zodat ze bij eventueel oorlogsgevaar niet of slecht zouden beantwoorden aan hun doel. Wat de burgerlijke bouwwerken betreft, na 1622 zijn verschillende woonhuizen hersteld, sommige met steun van de overheid. Zo kreeg „de Draak" een gevel, die geheel paste bij die van het naastgelegen stadhuis. Verschillende gevels toen in de Lievevrouwe straat gebouwd, met name de fraaie renaissance gevel van de bierbrouwerij „Londen" en het „Wapen van Engeland" zijn tot heden toe vrij goed bewaard geble ven. Ook het pand Lieve Vrouwestraat, tegenover de Lieve Vrouwetoren bewaart in zijn bovenverdieping nog een trek van goede zeventiende eeuwse architectuur. Zo zijn er ook op de Haven enkele panden bewaard ge bleven. 4. DE VESTING VAN COEHOORN Wat een knappe tekenaar als Anthonie Hattinga en in navolging van hem, de kaartentekenaars voor de boeken van Faure, le Grand en van Gorkum, in en kort na 1747 op hun kaarten van Bergen op Zoom weergeven, biedt een heel andere beeld dan de kaart van Blaeu. In het centrum is op het eerste gezicht weinig of niets veran derd, althans voor zover de middeleeuwse bouwwerken niet verder afgebroken en verdwenen zijn. Het verdedi gingsstelsel maakt aanstonds een geheel andere indruk. Dat behoeft niet te verwonderen, want ondertussen was naar de plannen van Menno van Coehoorn een geheel nieuw vestingstelsel aangelegd. Coehoorn was van Zweedse afkomst. Hij trad oorspron- 57

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1949 | | pagina 61