Naast zwelgend zingenot en wereldse praal bloeiden ook
vrome godsdienstzin en diepe devotie en talrijk waren
dan ook de legaten en schenkingen ten behoeve van
minder met aardse goederen bedeelden, de stichtingen,
opgericht ter ere Gods, ten nutte der schamelen, de
zaligheid des schenkers ziel en tot hun eeuwige memorie.
Ogenschijnlijk is er weinig of niets meer van al deze
instellingen, die zo menigmaal waren opgezet om „voor
altoos stand te grijpen, duchtigh en van eeuwigduurende
kragt (te) zijn".
Toch loont het nog de moeite op een historische speur
tocht door Deventer na te gaan, wat zich, door de
eeuwen heen, in de een of andere vorm, hiervan nog
heeft weten te handhaven.
Van de beide mannenkloosters: het Cellebroederen-
klooster in 1495 gesticht aan de Noordenbergstraat, met
een zijgevel langs de Nieuwe Markt, en van het Fran
ciscanerklooster, dat, zoals we reeds zagen bij de Broe
derenkerk heeft gestaan, is niets meer over.
De vijf vrouwenkloosters hebben meer sporen nage
laten. Wel is het aan St Cecilia gewijde, in 1388 ge
stichte Lamme van Diesenklooster in de Pontsteeg
geheel verdwenen, maar van het Buiskens- of St Agnie-
tenklooster in 1405 aan de Papenstraat ontstaan, zijn
nog bouwresten te onderkennen, afb. 7.
In de uit 1640 daterende, tegenwoordig nog het Klooster
genoemde straat, bevinden zich de noordmuur van het
perceel Klooster No. 5, thans gebouw Gemeentereiniging,
drie dichtgemetselde spitsboogvensters in eenvoudige
traceringen. Ook de achterzijde der in 1501 opgerichte
kapel is van de Papenstraat, naast No. 78, nog te her
kennen met eveneens dichtgemetselde spitsboogvensters.
Het oudste klooster hier ter stede was het zogenaamde
Olde Convent, in 1306 ingewijd aan de Bagijnenstraat,
40
