nog een tweede, evenwijdig daaraan, werd gebouwd.
Moet men zich de eerste begrenzing van de oorspronke
lijke Frankische kern waarschijnlijk denken langs de
Graven, Engestraat, Broederenstraat met een verleng
stuk, uitkomende in de Penninckshoek en de Brink,
verder de Brink en de Polstraat, nu werd de omtrek
van de stad gevormd, westwaarts door de IJssel, dan
langs de tegenwoordige Lindenstraat, Molenstraat,
Smedenstraat, Korte Bisschop straat, Walstraat over de
Berg langs de vroegere Oude Haven nu Emmaplein
en Bokkingshang weer aansluitend aan de IJssel.
Aan de landzijde was vóór de ringmuur, die versterkt
was met halfronde vestingtorens en voorzien van poor
ten, nog een gracht.
Nu nog kan men, bij naarstig speuren, hier en daar een
overblijfsel van een en ander vinden. Een fraaie vijf
tiende eeuwse vestingtoren in de straat Achter de Muren
bij de Vispoort; een verminkte soortgenoot aan de
Welle tegenover de voormalige Schipbrug; een verbrok
kelde aan het Emmaplein.
Gedeelten stadsmuur zijn er ook aan het Emmaplein te
voorschijn gekomen en in het Wederopbouwplan opge
nomen om in de oude toestand hersteld te worden,
waardoor men daar ter plaatse een karakteristiek en
fraai gezicht op dat oude stadsdeel zal krijgen: eerst
een groot stuk middeleeuwse stadsmuur met vesting
toren; daarboven de oude gevels van Rijkmanstraat en
Bergschild, dat alles bekroond door de hooggelegen
Bergkerk met haar twee slanke torens.
Ook in de Smedenstraat is, in een gangetje bij no. 93
nog een spitsboog van de vroegere stadsmuur te ontdek
ken en de laagte achter de huizen van de Walstraat doet
daar nog de plaats der oudste stadsgracht onderkennen.
Zo had de stad dan de vorm en grootte gekregen, die
15
