een geschreven blad van diens secretaresse en een
mijner leerlingen Mej. T. Arens, ondanks haar dage-
lijksche werkzaamheid met de schrijfmachine.
De redactie van de Heemschutserie was zoo on
deugend er ook een stukje van het handschrift voor
dit boek bij te doen, blz. 87.
Van den bekenden artist Kuno Brinks laat ik ook
nog een stukje schrift volgen. Zooals U ziet lijkt
geen der handschriften van deze bekendheden op
elkander. Dit heb ik met opzet gedaan, ik heb uit
mijn verzameling van handschriften enkele ge
kozen, die zéér verschillend onderling zijn. Ik had
dit natuurlijk met nog vele kunnen vermeerderen,
doöh dat was de bedoeling niet. De bedoeling was
U enkele schriftures te toonen van bekendheden,
schrift, dat U anders niet zoo licht onder de oogen
krijgt. Tevens om U te laten zien, dat kunstenaars
niet altijd schrijven „alsof het gedrukt is".
Zoals ik reeds eerder zei, bedoelt dit boekje niet
te zijn een paleographische atlas. Toch kan ik niet
nalaten voor de lezers (en lezeressen) die wel iets
meer van ons oude Nederlandsche schrift wenschen
te weten, wat interessant materiaal te toonen. 1
Om te beginnen mag ik vooral niet vergeten er
op te wijzen, dat het zoogenaamd „Boekschrift"
(de naam zegt U reeds waartoe dit schrift diende)
heel anders is dan het schrift, dat men voor docu
menten placht te gebruiken. Het boekschrift laat
76
