Den Meester sal op eéns yeders handt nemen
merck,
Een loopende handt moeter slechts sijn
gheschreven,
Die wat anders voorbringen, sullen niet hebben
bedreven.
Uit dit laatste gedeelte blijkt duidelijk, dat Valcooch
voor alles practisch was. De wedstrijden werden ge
houden in loopend schrift. Al het overige schrift,
ook al was het nog zoo fraai, gold niet voor de kamp
om een prijs. 's-Zaterdags liet Valcooch telkens
kleine schrijfwedstrijden houden in het schrijven
van „quade ende langhe woorden" zooals bijvoor
beeld: „ghenoeghdoeninghen" enz.
In de 17e eeuw, in 't begin kunnen wij zeggen,
treffen wij in Holland en Zeeland beroemde schrijf
kunstenaars aan. Deze roem verbreidde zich ook
tot ver over onze grenzen. Dichters bezongen
„d'edele schrijfconst" in die dagen, beroemde
schilders maakten portretten van de „grands plume-
teurs". Er werden groote wedstrijden gehouden,
waaraan veel bekendheid werd gegeven, opdat alle
bekende „schrijfconstenaers" mee konden doen. In
de jury zaten kunstkenners uit belangrijke plaatsen.
Een bekroonde mocht „de kroone van de pen"
voeren, een document, voorstellende een kroon, om
geven door een krullend lint met twee gekruiste
pennen waaronder een Fratische opdracht. Boven
40
