en regelmatig schrift, dat velen tegenwoordigen
kantoormenschen tot voorbeeld kan dienen. Tevens
duidelijk, waardoor aanleiding tot vergissen is
buitengesloten.
De ontwikkeling van het schrift in de laatste eeuw
zou, als ik die volledig zou willen opsommen, een
dorre en saaie opsomming zijn van methoden. Ik
wil trachten U niet te vervelen, doch dit in een
kort overzicht doen. In het begin van de 19e eeuw
deed een nieuw hulpmiddel zijn entree in de school
het gelithografeerde schrijfvoorbeeld. Enkele samen
stellers daarvan warenP. J. Boonekamp, M.
Gouka, A. Visser, Masseus en J. F. Demeline. De
leerlingen moesten bij deze methoden tot in den
•jy aszn-
//e-tf 'V t/ cnMrs./AnS)
Zid&'^tpy e&tu
Y" t/aA' u' /f/A
yiAz/A yy c-aAA ^a^e^tz //w»' Ae/n,cr, (&n/
cy> eb' /uz/izzcA zzyyzza^n/,
Q .Ajr z u»>J s.ut-qzA' t-nz M'z t' /■zazin/A/ZA:
Fig. 23-
109
