specht werd voorgesteld, die dan Sint Maarten zal
hebben vertegenwoordigd. Mogelijk is ook de koe
meegevoerd, waarvan het liedje gewaagt
Sintre Maarten heeft een koe,
Die moet naar den slager toe.
In verband hiermee is opmerkelijk dat hier en daar
in Noord-Holland, Groningen en Drenthe de kinde
ren zich verkleeden. Te Roden (Dr.) doen zij dit als
oude menschen, liefst met ouderwetsche kleeren, ook
wel als bedelaars. Op Terschelling verkleeden de
meisjes zich soms. Hier en op Ameland worden ook
wel maskers gedragen.
Gezamenlijke optochten zijn een zeldzaamheid ge
worden; alleen in enkele kleine plaatsjes van Gro
ningen (Zandeweer, Noordbroek, Zuidbroek, Uter-
buren) komen ze nog voor. Doch bij deze optochten
en ommegangen benoorden den Moerdijk is de her
innering aan Sint Maarten zelf geheel verdwenen;
een sintmaarten is nu de benaming van een lantaren
tje geworden. Tevens is het verschil tusschen Katho
liek en Protestant hier vervallenevenals bij de palm-
paasch nemen beide gezindten gelijkelijk deel aan de
pret van de ommegangen, welke door ons heele land
nog worden gehouden behalve in Z. Holland, Zee
land en Utrecht.
Een alleraardigst schouwspel bood in den avond
zoo'n groote kinderoptocht met schommelende licht
jes, waarbij het kaarslicht fantastisch scheen door den
uitgeholden wand van groote peen, kalebas, kom
kommer en beetwortel. Vader of moeder hadden
daarin met een scherp mes de figuren gekerfdmo
lens, huizen, kerken, poppetjes, sterren, een halve
maan, soms Ook de initialen van den gelukkigen be
zitter. Nog krijgen te Roderwolde de kinderen van
den beurtschipper een scheepje uitgesneden, die v«m
88
