spijs na de vasten in de kerk gewijdhierdoor kregen
zij tevens genezende en onheilafwerende kracht.
Na de lange onthouding werd het Paaschei met
groote vreugde begroet. Men gaf elkander eieren ten
geschenke (zie blz. 43). Met Paschen houdt men
een eiermaalboeremenschen die in het gewone leven
nooit eieren eten, eten ze dan om het meest. Volgens
het kindergeloof gingen de kerkklokken, die in de
R.K. kerk op Schortelwoensdag, den Woensdag vóór
Paschen, worden opgeschort, dan naar Rome om
Paascheieren te halen. Hebben ze op Paaschzaterdag
bij het Gloria in excelsis weer hun galmende tonen
doen hooren, dan zoekt de jeugd in Limburg en Bra
bant naar de bontgekleurde eieren, die de klokken
hebben meegebracht. Men verstopt ze in huis en in
den tuin. Mogelijk gaat dit gebruik terug op een
vroeger begraven in den akker om dezen vruchtbaar
te maken. Zoolang de klokken als rouwbetoon bij de
herdenking van Jezus' gevangenneming zwijgen en
door houten kloppers en ratels worden vervangen,
trekken in Limburg (Thom, Noorbeek) de klepper
jongens rond, die door kleppers en ratels aan de be
volking het begin van de H. Diensten en den Angelus-
kloktijd aankondigen. Hier en daar is dit tot een kin
derspel geworden.
Tegen Paschen gaan op het platteland de kinderen
rond om eieren te vragen. Dan zingen ze, evenals op
Palmzondag
Een ei is geen ei,
Twee ei is een half ei,
Drie ei is een Paaschei.
In Limburg (Weert, Noorbeek) haalt de koster
eieren op „voor den pastoor", d.w.z. de pastoor ont
vangt 30 en de koster 70. Op het Vlaamsche plat-
52
