III
EENIGE TYPEN VAN STEDEN
EN DORPEN.
Bij de in het vorige hoofdstuk gegeven eerste,
globale onderscheiding van de middeleeuwsche stads-
vormen naar den contour, is bewust uitgegaan van
Je historische, militiare beschouwingswijze, omdat het
uitsluitend strategische overwegingen waren, welke
de ommuring en hiermede dus den stadsomtrek
bepaalden. Met betrekking tot de inwendige struc
tuur en de hierop gebaseerde tweede indeeling werd
opgemerkt, dat deze slechts ten deele werd bepaald
door den uitwendigen ommuringsvorm. Hoe belang
rijk de strategische eischen op zichzelf ook waren,
bij de middeleeuwsche stad was het accent nog steeds
gelegen in de stad en niet bij de ommuring. Dit in
tegenstelling tot de latere vesting-steden, waarbij het
zwaartepunt werd verlegd naar de verdedigings
werken. De inwendige structuur, zooals deze uit het
tracee van de wegen in den plattegrond spreekt,
hangt dan ook in de eerste plaats samen met de wijze
van ontstaan der oorspronkelijke nederzetting, van
de woonbuurt dus.
Aangezien bij de geleidelijke ontwikkeling van
woonbuurt tot stad gewoonlijk nogal wat van haar
oorspronkelijken, voor de nederzetting karakteris
tieken opzet verloren ging, is het logisch, dat bij de
indeeling der stadsplattegronden van een ander ge
zichtspunt werd uitgegaan dan thans voor de typee
ring van steden en dorpen zal worden gevolgd.
Hierbij zal het accent meer worden verlegd naar
het dorp, omdat beter dan bij vele stadsplatte
gronden de orgineele wijze van ontstaan kan
33
