werd bepaald, kunnen derhalve de volgende drie hoofdtypen worden onderscheiden: ia. De cirkelvormige of ovaalvormige plattegrond, b. de halfcirkelvormige of ovaalvormige platte grond. 2a. De streng rechthoekige plattegrond, b. de bij benadering rechthoekige plattegrond. 3. De onregelmatigeveelhoekige plattegrond. Overzien wij thans, na deze uitwendige, historisch militaire typeering, de middeleeuwsche stad in haar inwendige structuur, welke hiermede in den regel, doch niet noodzakelijkerwijze verband houdt, dan kunnen hierbij eveneens drie hoofdtypen worden onderscheiden nl.: I. het radiaal-concentrische type, waarbij twee of meer assen elkaar in of nabij hetzelfde punt snijden. Deze vier of meer van het middelpunt uitstralende radiaalwegen zijn veelal onderling verbonden door één of meer concentrische ringwegen, welke meestal het algemeen beloop van den ringmuur volgen. Men zou dan ook bij benadering kunnen zeggen, dat dit radiaal-concentrische type logischerwijze correspon deert met de ad ia en b genoemde vormen; II. het schaakbord-type, waarbij niet meer dan twee assen elkaar in het middelpunt loodrecht snij den. De overige straten loopen hieraan beurtelings evenwijdig, zoodat uitsluitend rechthoekige of vier kante bouwblokken worden verkregen. Dit type correspondeert logischerwijze met de ad 2a ge noemde vorm. III. het onregelmatige type, waarbij geen bepaald systeem van traceering der hoofdwegen valt te onderkennen, alhoewel ook hierbij meestal een cen trum niet moeilijk valt aan te wijzen. Dit type cor respondeert met den ad 3 genoemden vorm. Het behoeft geen nader betoog, dat niet in elke middeleeuwsche stadsplattegrond het systeem van aanleg even duidelijk spreekt. De levende werke- 26

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1947 | | pagina 28