soonlijk karakter, waardoor het mogelijk is den
ontwerper van het glas vast te stellen. Gesigneerd
zijn de 17e-eeuwsche glazen hoogst zelden. Van
de éénendertig glazen in de Groote kerk te Edam
zijn er slechts drie gesigneerd en in de archieven
worden maar een paar glasschrijvers-namen ver
meld. Wat er van hen bekend is laten we hier
volgen:
Edam. Het eerste glas dat in de kerk werd aan
gebracht was een schenking van de stad Gouda
en bij nauwkeurige vergelijking met de twee gla
zen welke van Swanenburgh in 1601 'en 1603
voor de St. Janskerk in Gouda teekende kan wor
den vastgesteld dat hij ook dit Edamsche glas
ontworpen heeft (21).
Te verwonderen is dit niet, want de gebroeders
Crabeth leefden niet meer en de Goudsche vroed
schap had van Swanenburgh's werk voldoende
leeren waardeeren in de glazen van hun eigen
kerk.
Mr Isaac Nicolay van Swanenburgh, pl.m. 1550—
1614, te Leiden geboren en begraven, behoorde
tot de eerste families der stad. Hij was „fijn
schilder", maar teekende tevens ontwerpen voor
wandtapijten, zegels en zooals we zagen ook kerk
glazen. Als schepen en burgemeester diende hij
jarenlang de stadsbelangen, zelfs gedurende de
zoo bekende belegering van Leiden in 1574.
Zijn oudste zoon, Jacob Isaaksz van Swanenburgh,
ook een schilder, nam in 1620 den 14-jarigen
Rembrandt gedurende een drietal jaren in de leer.
62
