ven, waardoor het niet meer noodzakelijk was dat
de loodstrippen de kleurvlekken contoureerden.
Dit bracht een merkbare verandering in het kleur
effect, want de op kleurloos glas gebrande email
verven zijn minder gloedvol dan het gekleurde
glas zooals dit in de 16e eeuw werd gebruikt.
Temeer nog omdat men strikt genomen slechts
over twee kleuren emaille beschikte, n.1. blauw
en violet. Groen gekleurde gedeelten werden ver
kregen door op den binnenkant van de glasschijf
blauw te branden en aan de buitenzijde zilvergeel,
vermoedelijk door purper en blauw te mengen
werd een mooi violet verkregen, maar de kleur
van het carmijnroode glas kon moeilijk door email
worden vervangen. Hiervoor werd antiekrood ge
bruikt, waardoor zelfs het rood in de heraldische
motieven met de zoo beroemd geworden terra di
Siena kleur werden ingevuld.
De compositie van de 17e-eeuwsche geschilderde
glazen is zeer uitéénloopend. Een decoratieve
triumphboogachtige architectuur als basis voor
de heraldische, allegorische en versierende mo
tieven blijft zich handhaven, maar gelijktijdig
zien we het wapen in een omvangrijken medail-
lonvorm geplaatst, soms geformeerd door car-
touchelijsten met aanvullende versierselen, soms
hoofdzakelijk uit arabesken samengesteld; ofwel
het wapen wordt ondersteund door één of meer
cartouches en overtopt met een baldakijn.
De detailleering van deze motieven ondergaat
ongetwijfeld stijlveranderingen. De Italiaansche
vormen vervloeien en krijgen soms zelfs een per-
61
