van het glas onversierd bleven en volkomen het
karakter gaven van een kleurlooze glas-in-lood
ruitjes gevulde raamopening, vanuit het midden
versierd met een fraai ornament. De hervormden
konden hierover tevreden zijn. Het geschilderde
glas bleef volkomen helder en licht, wal ze in hun
gewitkalkte kerkinterieur precies konden ver
dragen.
Behoudens een paar uitzonderingen is men dit
beginsel dan ook trouw gebleven tot in het einde
der 18e eeuw.
De techniek van enkele glazen in de kerk te
Edam is nog volkomen gelijk aan die der Goud-
sche glazen. Ook hier zijn de gekleurde gedeelten
verkregen door ze uit platen gekleurd glas te snij
den. Voornamelijk betreft dit de kleuren blauw,
rood, groen en purper en dan nog spaarzaam ge
bruikt. Belangrijker partijen zijn mooi goudgeel
gekleurd door het inbranden van zilvernitraat en
andere gedeelten van vleeschkleur tot bruinrood
door het aanbrengen en inbranden van antiek-
rood. Vaak is de kleur van dit antiekrood nog
opgevoerd door aan den buitenkant van het glas
zilvergeel te branden.
De sterke kleuren werden alleen gebruikt voor
de heraldische motieven, voor een enkele bloem
of vrucht in een guirlande, voor een baldakijn of
in het gewaad van een allegorische figuur. Spaar
zaam gesprenkeld tusschen de grisaille schilde
ring.
Maar bijna gelijktijdig werd het gebruik van ge
kleurd glas vervangen door gekleurde emailver-
60
