precies geteekend met witte dekverf, zooals op
afb. I en VI te zien is.
Aan de teekeningen is niets toe te voegen en niets
af te nemen; het is volkomen af. Vergelijk daar
mee de ontwerpschetsen van Rembrandt voor zijn
schilderijen en etsen; waardevolle noteeringen
voor hemzelf, maar ongeschikt voor den „vak
man" om er, in welke techniek ook, op door te
gaan zonder ze te verminken.
Deze vroege glasmedaillons waren ongekleurd.
Ze werden met grisaille geschilderd, hier en daar
door zilvergeel verlevendigd. Het Bijbelsch tafe
reel, soms met een tot leering strekkend onder
schrift, was een dankbaar en gewild onderwerp.
Maar later ook het ambacht, het dagelijksch le
ven, uitingen van dankbaarheid en trots op be
haalde successen, en natuurlijk het familiewapen
(afb. XIX en XX).
Aanvankelijk, toen het woonhuis nog een volko
men Gothisch karakter vertoonde, zien we de
medaillons opgenomen in een streng diagonaal
netwerk van loodstrippen, hoogstens omzoomd
door een bandje van blokjes kleurglas (fig. 8).
De kerkelijke herkomst is als 't ware meegenomen
in het woonhuis. Maar soms werden de diagonale
strippen vervangen door een geometrisch netwerk
van loodbanden, zoodanig ontworpen dat het ge
schilderde ornament in het netwerk paste (fig.
10). Natuurlijk onderging glasmedaillon en om
ringende versiering in den loop der tijden stijl
veranderingen, maar daarop komen we straks
terug.
33
Glasschilders 3
