mende met het merk der Goudsche glasschrijvers
Dirck en Wouter Crabeth (10) en met den reeds
eerder genoemden Bernardt van Orley (11 en
12). Bij alle vijf glasschrijvers is de hoofdfiguur
van hun merk een drietand (fig. 7). Dit kan
een ijzeren drietandige vork beduiden welke men
op oude prenten ziet afgebeeld om het vuur op te
rakelen, maar waarschijnlijker is het een stuk ge
reedschap om de met glas belegde ijzeren platen
in den reeds gloeiend voorverwarmden oven te
schuiven. Voor ditzelfde doel gebruiken wij tegen
woordig nog een tweetandige vork, de middelste
tand is ingekort en omhooggesmeed om de ijzeren
plaat gemakkelijker in den oven te duwen.
Uit de benaming glasschrijver
moet het ons duidelijk zijn welk
een belangrijke plaats de glas-
schilder-kleinkunst innam. Glas
medaillons werden bij honderden
vervaardigd. We zien ze reeds af
gebeeld op schilderijen van Rogier
van der Weijden in het begin 15e
eeuw in de bovenste licht-openin-
gen van het kruiskozijn. Het me
daillon, of het wapen, is dan om
geven door rechthoekige of ruit
vormige in lood gevatte ruitjes.
De onderste lichtopening werd niet
„glasdicht" gemaakt; slechts met
een scharnierend luikenstel kon de buitenlucht
worden afgesloten (fig. 8). Op deze schilderijen
wijst het geheele interieur op welstand.
30
Fig. 8.
