zien zijn. Ongehinderd zouden de lelie's onderling
en hier of daar aan den schildrand door een lood-
strip verbonden kunnen worden, waardoor het
blauwe glas uit eenige stukken kon bestaan.
De werkteekening het zoogenaamde carton
maken wij op papier in plaats van op een houten
schot. Dit papier wordt met een dubbel mesje
precies op het hart van de loodteekening tot cha-
blonen gesneden. De twee mesjes staan zoo ver uit
elkaar als de dikte van de loodkern. Wanneer nu
langs de chablonen het glas met een glassnijdia-
mant wordt gesneden, dan moeten een reeks ge
sneden glaasjes met een reeks loodkernen precies
op maat en in den juisten vorm blijven.
Snij-ijzer en gruizel-ijzer zijn sinds het einde der
15e eeuw vervangen door de snij-diamant. Waar
echter een te diepe uitsnijding in een glasschijf
moet worden aangebracht, komt nu een gruizel-
tang te hulp om het overtollige glas tot de snij-lijn
weg te knabbelen.
De natuurlijke breukvorm van glas is een sterk
gespannen weinig gebogen lijn. Zie maar wat een
prachtige ster „buurman's Jantje" in de ruit heeft
gegooid. Elke vorm die daarvan afwijkt is slechts
met de grootste vaardigheid en voorzichtigheid te
verkrijgen.
Naast elkaar passend, als een legkaart, werd de
teekening op het tafelblad geheel bedekt met glas
schijfjes in de voorgeschreven vorm en kleur.
Vervolgens werden de contouren, ornamenten en
details met brandschilderverf grisailleop
18
