43 Ook dit huis rijst uit het water op. Een brug, eenig in haar soort, voert er over. Den onbekenden bouwmeester, een tijdgenoot van Steven Vennecool kan hij het zijn ge weest? of Jacob Roman, den hofarchitect van den Ko ning-Stadhouder Willem III, danken wij een aardige vin ding, practisch en monumentaal, een dubbele brug: een hoofdbrug, waaronder een dienstbrug. Het Huis heeft een lagere dienstverdieping, daarboven de hoofdverdieping. De vloer der dienstverdieping ligt veel lager dan de vóór het Huis aan de overzijde der gracht zich uitstrekkende z.g. basse-cour. De bezoeker het voor plein overschrijdend, stijgt bij de brug gekomen een bree- de arduinen trap op naar de bovenbrug, voerend naar den hoofdingang. Onder deze brug ligt de tweede brug, welke toegang tot de dienstverdieping geeft. Deze baksteenen bruggen rusten op drie bogen; onder twee dezer stroomt de gracht. Een breed pad langs het water ligt op de hoogte der benedenbrug, dus lager dan het voorplein. Dit pad loopt onder de derde boog door. Aan weerszijden van den hoofdingang dalen smallere trappen naar dit pad afzoo komt men op de onderbrug. Uit zuiver nuttigheidsoverwe gingen ontstaan, is de oplossing ongezocht, natuurlijk. Met eenvoudige middelen en eenvoudige materialen, doch met het ware gevoel voor grootschen aanleg en juist gevoel voor verhoudingen, is een gaaf geheel bereikt. Vergelijken wij dit exemplaar maar met die van het kas teel Biljoen. (Afb. 25). Hoeveel barocker is zijn brug- aanleg! Zij waaiert wijd uit naar het ruime voorplein; de waaiers zijn uit den uitgebogen walmuur verkregen; het rechte gedeelte, de eigenlijke brug, rust op twee bak steenen bogen. De uitbuigende vleugels ontnemen de brug haar eigenlijk, eenvoudig karakter; zij laten het voorplein in de brug overgaan. Aankomende over het voorplein is de indruk weidsch, doch van opzij, over het water gezien, is het geheel te zwaar tegenover het Huis; de zandsteenen balustrade, met haar hoofdbalusters, bekroond door zit tende leeuwen en beren, die het wapen houden let wel, tien stuks! zijn er mede de oorzaak van.

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1946 | | pagina 48