teel zelf, passen zij er bij, maar een operettevertooning
blijft het. De kleinste van de twee (Afb. 21), voerende
naar de bijgebouwen, heeft eerst een te druk steenen ge
deelte, half voorzien met een ijzeren leuning, half met
ijzeren kettingen. Hoe zonderling zijn die kettingen aan
gebracht. De bovenste loopt met een bocht naar boven, zij
moeten den indruk geven van ophaalkettingen.
Er zijn andere, niet begrepen gevallen: de brug van den
huize Nienoort in de provincie Groningen.
Laat mij u echter eerst op een verandering wijzen, welke
in den loop der tijden is ontstaan. Toen de ophaalbrug
als verdedigingsbrug geen reden van bestaan meer had, in
plaats van utiliteitsoverwegingen opvattingen van deftige
grootheid kwamen, werd de brug of geheel van natuur
steen óf van baksteen, óf van baksteen met zandsteenen
balustrade.
Het kasteel Rechteren bij Dalfsen in Overijsel heeft een
brug van het laatste type. Dit trotsche, statige, goed be
waarde kasteel (Afb. 22), kreeg in het eind van de 17de
eeuw een statigen, paleisachtigen voorbouw, waarvoor een
weidsche aanleg van bordessen en trappen naar een ruim
voorplein voert, hetwelk op zijn beurt aan de grachtzijde
omgeven is door een lagen muur. Naar dit voorplein voert
een brug in denzelfden stijl als de voorbouw. De brug
doorbreekt het muurtje; op die plaats verheft zich het
muurtje tot een monumentale, zandsteenen, pilastervor-
mige afsluiting, waartusschen hekken. Krachtig van op
bouw, zijn deze pilasters gesierd met gebeeldhouwde be
kroningen, kloek van vorm en fijn van detail. De opvat
ting is die in den geest van den bekenden ontwerper Da
niël Marot, dus einde 17de eeuw. Dit is wel de meest
harmonische, monumentaalste oplossing van brug met
statige toegangspoort, welke ik hier te lande ken. Wij
zouden zulk een poort als een vertaling van de hamei der
wipbrug kunnen beschouwen.
Doch om op de brug van den Huize Nienoort terug te
komen. Hier wordt het voorterrein ook afgesloten door
een zandsteenen poort met vleugels. De poort is decoratie-
41
