De kettingpont" Zoo'n met de hand bewogen pontje kan slechts dienen voor personenverkeer. Niet zoodra moesten ook voertuigen worden overgezet of er moest iets anders worden be dacht. Bij een druk scheepvaartverkeer heeft een over het water gespannen kabel, zeker over een breed water, het groote bezwaar telkens te moeten worden gevierd voor ieder voorbijvarend schip, om daarna weer te worden opge haald en strak gespannen. Waar op het IJ voor Amsterdam de scheepvaart al bij zonder druk is, werd iets anders toegepast. De „Platluis", zooals de Jordaner haar teekenachtig noemde, had een inrichting, waarbij dit bezwaar was opgeheven. Een zware ketting, aan beide oevers bevestigd, hing zóó slap, dat zij op den bodem van het IJ kwam te rusten. Zij ging ook door het ruim der pont. Aan voor- en achterzijde was een sleuf, waarin een ijzeren rol lag. Daarover ging aan de eene zijde de ketting naar binnen, aan de andere zijde weer naar buitenmidscheeps liep zij over een groot tand rad door een stoommachine in draaiende beweging ge bracht. De ketting werd daardoor opgehaald en daarna trok de pont er zich aan over. Een simpel systeem, dat slechts te Portsmouth in Engeland bestond sedert 1840; oorspronkelijk een houten vaartuig werd dit in 1892 ver vangen door een ijzeren. Dit soort pont is de overgang naar de vrijvarende stoom- pont met schroef aan voor- en achterzijde, zooals er nu verscheidene de verbinding over het IJ onderhouden. Zij kunnen tusschen de op en af varende schepen doormanoeu- vreeren. De Gierpont. In ons land met zijn breede wateren en druk verkeer wa ren zware ponten noodzakelijk. Een vergroot kabelpontje deugde daartoe niet. Evenmin een systeem als de „plat luis", want de sterke stroom op de groote rivieren zou de pont doen afdrijven, de ketting in een boog trekken en 33 Bruggen 3

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1946 | | pagina 38