verkiezen? Doch dan is zij niet goed gekozen. Sinds
eenigen tijd worden de leuningen donkergroen geschil
derd, groen van een twijfelachtige tint, in plaats van het
door de eeuwen heen goeddoende zwart. Wij behoeven
ons niet steeds aan de traditie te houden, doch zoo wij
verandering brengen, moet die verandering geen achter
uitgang wezen. Dit groen doet het niet; het is valsch van
toon tegenover het groen der boomenbovendien trekt het
op zichzelf beschouwd te veel de aandacht, de leuning
wordt opvallend. Wij wezen er op, hoe een van de karak
teristieken der Amsterdamsche brug juist het niet opval
lende, het „luchtige" der leuning is.
De zwarte leuning was beter. Het behoeft niet zwart te
zijn. Zwart is geen kleur, het is de ontkenning van kleur.
Ik gebruik het ook nooit. Wel neem ik onvermengd Cas-
selsche aarde of het onvermengde diepste groen. Zij wer
ken als diep zwart, zonder doodsch te zijn.
Ik hoop, dat de Afdeeling „Bruggen" van den Dienst der
Publieke Werken wil terugkomen van het nu aangebrachte,
slecht met het groen der boomen harmonieerende groen.
151
