hangbrug, de eerste in Europa, over de Fees bij Winch
(Engeland, die slechts 0.60 m breed was, zal wel aan het
zelfde euvel hebben geleden. Dat veranderde, toen Finlay
in 1796 de eerste ijzeren hangbrug over de Jacon-Creek
in den straatweg van Union Town naar Greenborough, een
brug met 21.33 m spanning bouwde. Amerika kende in
1811 reeds 8 hangbruggen, waaronder die in 1809 over
de rivier Marimak in Massachusets een spanning van 81 m
had. Deze bruggen waren geheel geconstrueerd uit gesmeed
ijzeren stangen en kettingen. De constructie werd met een
sprong vooruit gebracht, toen in 1815 werd gevonden, dat
het ijzer tot draad getrokken een zeer veel hoogeren „trek"
kon weerstaan. Ir Waddell breekt een lans voor de toe
passing van draadkabel aan de hedendaagsche bruggen.
Vele ingenieurs hebben volgens hem een niet gefundeerd
vooroordeel tegen het toepassen van draadkabels.
Hij haalt een aardig voorbeeld aan, hoe Indianen, alleen
afgaande op hun technisch instinct, draadkabels hebben
toegepast. In 1806 bouwden zij een brug over de Bulkley
River bij Ahwillgate als „cantilever"brug. Een „canti-
lever" brug is een type, waarbij de aan beide zijden over-
kragende gedeelten der brug een middengedeelte dragen.
De naam is samengesteld uit „cant" schuine stelling en
„lever" hefboom. Een der beroemdste is die over de
Firth of Forth in Schotland.
Ir Waddell acht deze houten brug een eervol stuk werk
voor onontwikkelde menschen, die haar zonder eenige hulp
van Westerlingen hebben gemaakt. Na 60 jaar, dus in 1866
liet de „Collins Overland Telegraph" een groote hoeveel
heid oude telegraafdraad in de buurt der brug achter. De
Indianen vlochten deze draden tot kabels en versterkten
met veel inzicht hun brug ermede. Hij prijst dit in hen.
Waddell geeft van den graad hunner ontwikkeling een ty
peerend staaltje, dat te aardig is om niet te vertellen. Toen
de brug klaar was, mocht het mannelijk deel van den stam
niet over de brug voor en aleer zij was beproefd. Daartoe
werd een zwaar gewicht aan Squaw's (oude vrouwen) ge-
137
