landhoofden aansluiten, zijn deze afgewerkt met blokken
natuursteen, verfraaid(I) door bruut gehakte kussens.
Zoo is dit brugje een echte burgerjuffrouw geworden. De
bij haar aansluitende brug over de „Oude Delft" een
kleine sluis behoort tot haar familie. Beide zijn ontoe
laatbare dissonanten.
De „Waterslootbrug", welke de Binnenwatersloot aan de
andere zijde afsluit, is beter vernieuwd geworden, in ouden
trant. Dit valt te loven, maar, 't spijt mij het te moeten
zeggen, zij heeft niet den eenvoud van de oude. Dit ligt
voornamelijk aan de behandeling der natuursteenen wulf
omlijsting, zij is te hard.
De betrekkelijk ongerept gebleven „Oude Delft" en de met
haar evenwijdig loopende gracht, welke opeenvolgend:
„Voorstraat", „Hippolytusbuurt", „Korenmarkt" heet,
geven nog een bekoorlijk, benaderend beeld, hoe zij vroe
ger zijn geweest. De eenbogige, simpele baksteenen wulf
brugjes, zich hoog boven het water en de straat verhef
fend, waardoor zij veelal aan weerszijden trappen hebben,
brengen een heerlijk rhylhme in het stadsbeeld. Het kleine
formaat der brug, de smalle gracht met evenredige kade,
de boomen en de meest nog oude huizen, bezonken van
kleur, vormen een geheel vol sfeer, van knusheid, die wel
dadig aandoet. (Afb. 67).
Daar de bij de brugjes uitmondende straatjes niet breed
zijn, dus normaal verkeer hebben, is er geen aanleiding de
brugjes te versterken voor het verkeer. Daardoor zijn zij
gelukkig nog niet ten offer gevallen aan de normalisee-
ringsrage. Dit heeft evenwel niet kunnen verhinderen, dat
een brugje over de „Voorstraat" in de „Vischsteeg" door
een tot de vorige generatie beboorend ingenieur onder
handen is genomen om er uiterlijk een „modern" brugje
van te maken. Pleisterwerk en gegoten ijzeren versieringen
waren daartoe de middelen. Hij is er wonderwel in ge
slaagd het tot een ergernis te maken.
Ofschoon wij in Delft rondwandelend dankbaar zijn voor
hetgeen er is gespaard gebleven, zijn er van de vroegere
69 bruggen toch vele verbouwd en vernieuwd.
108
