DE OVERIGE ST EEN EN W V L F-
BRUGGEN IN DEN LANDE
{^let opsporen van houten wipbruggen was een treurige
zaak. Zal dit ook zoo zijn met de steenen wulfbruggen?
Gelukkig niet.
De steenen wulfb ruggen schijnen de belasting van het
hedendaagsche verkeer nog wat langer te kunnen uithou
den. Daarom zijn zij meer gespaard gebleven. Wij vinden
ze in vele steden, voornamelijk in de Hollandsche, omdat
daar de meeste grachten en grachtjes zijn.
Veel modulaties zijn er op het thema gemaakt. Iedere stad
heeft bruggen met een eigen karakter, zoodat wij aan de
afbeelding van een brug kunnen zeggendie is hier of daar
vandaan.
Laten wij onzen tocht beginnen.
Amsterdam bezochten wij al; wezen op het typische der
Leidsche- en Utrechtsche brug, op dat wat hen onder
scheidt van de Amsterdamsche.
Ook het Delftsche stadsbeeld is te herkennen aan haar
brug.
Wat bezit die stad een schat aan wulfbrugjes! Op zulke
kan Amsterdam niet bogen. Feitelijk zijn Amsterdam en
Delft niet met elkaar te vergelijken. Amsterdam is weid-
scher van aanleg, de stadsbeelden grootscher. Delft's bezit
is intiemer van aard, de stadsbeelden zijn kleiner van
schaal. Zij vindt haar weerga niet.
Komende van het station gaan wij eerst door het vagevuur
de „Binnenwatersloot". Als wij ons voorstellen hoe dit
grachtje is geweest, stijgt ergernis op; het is hedendaagsch
banaal geworden. Het gezicht op de „Haverbrug" doet er
het hare toe. Hier is een oud baksteenen wulf brugje vol
gens het inzicht der vorige eeuw verhanselt. Ijzer moest er
aan worden toegepast, doch daar men de booglijn van het
oude verwulfsel meende te moeten behouden, bracht men
aan beide kanten gegoten ijzeren bogen met opengewerkte
hoeken aan. Daar, waar zij tegen de afgehakte baksteenen
107
