die blijkbaar op hun am
bacht reisden.
De profileering wijzigt
zich in zoover, dat ze ge-
leidelijk fijner wordt. it
Het ornament staat meer
dan andere versiering on-
der invloed van de uit
Frankrijk komende ideeen
door verspreiding der or- Q^Wfsk J§W
ornamentgravures. T ot *i§gg|i^
1680 zal in Frankrijk Jean Acanthudblad;
Lepautre (1618-1682) de Lodewijk xv stijl.
meester zijn der zware
barok vormen. Van zijn 2000 gravures is een
groot deel gewijd aan het ornament, waarbij
het klassieke, gekrulde acanthusblad als ran-
kenmodel zijn rol speelt. Daarna zal Jean
Bérain de O. (16381711) zich doen gelden.
Zijn ontwerpen zijn ijler en verfijnder; de
acanthusrank is daar vervangen door een speelsch
flaneerend bandmotief verbonden met grottesken,
arabesken en moresken uit de 16e eeuw. Als derde
groote ornamentist verschijnt Daniël Marot. Hij
heeft in zijn jeugd voor Bérain gravures gemaakt,
en in Holland zelfstandig geworden, getuigt zijn
arbeid van een richting die in de verte nog even
herinnert aan Lepautre, doch de gracie en het
speelsche heeft van Bérain. Na Bérain's dood zal
het ornament in Frankrijk tot een schier ongebrei
delde fantasterie overgaan in den tijd van den
Régence stijl. Eerst om het midden der eeuw zal
59
3. VERSIERING
