regententijd. De opdrachtgevers hebben geen geld
gespaard, zelfs moet de uitgave een Czaar Peter
den Groote te machtig geweest zijn. Althans nadat
hij 20.000 voor zoo'n poppenhuis-bouw had vast
gesteld en deze som was overschreden, heeft zijn
lastgever Christoffel Brants, een rijk Amsterdamsch
koopman en vertegenwoordiger of resident van
Rusland, het voor eigen rekening laten voltooien.
In het algemeen kan men zeggen dat bij het pop
penhuis de idee voorop staat de vertrekken van een
heerenhuis te laten zien van den kelder tot den zol
der. Een zekere vrijheid behield men zich voor, om
de kamers, die in werkelijkheid achter elkaar lig
gen, naast elkaar aan te brengen. Overigens heeft
men met een ongeloofelijken zin voor de werkelijk
heid dit alles"gedetailleerd. Zoo zien wij, het eind-
17e eeuwsche poppenhuis in het Centraal Museum
te Utrecht als voorbeeld nemend, dat de vloer met
tegels, matten en tapijten belegd is. Voorts zijn de
wanden bepleisterd of met stoffen, zijden en goud-
leeren behangsels bekleed, en de zolderingen betim
merd met balken of met compartimenten, waarin
schilderingen zijn aangebracht. De ruimten zelf zijn
gestoffeerd met groot en klein huisraad en rari
teiten. Aan de wanden hangen schilderijen, borde-
rekken en spiegels; aan de plafonds vogel
kooien, bedhemels en wat al niet. De kelders zijn
gevuld met vaten, inmaakpotten, flesschen; in de
keukens zien wij fornuizen, gootsteenen, aanrech
ten, benevens aschpotten, serviezen, schotels en
tingerei. Het voorhuis en salet, de gang en trap, de
kunst- en kinderkamer, de slaap- en kraamkamer,
de berg- en mangelzolder zijn alle op een wijze in
gericht, die het volle dagelijksche leven zoo sug-
17
2
