Op het graf van Sijmon Jansz Corff en Marisje
Symonsdochter, beiden overleden in 1657, staat
het volgende even goedkoop-wijsgeerige vers:
Daer is geen zee noch lucht noch aerde
Geen dinck dat altyt blyft in waerde
Maer al wat leven heeft ontfaen
Dat moet te sijner tyt vergaen.
In 1655 overleed Floris Huyck, oud-Schepen;
ziehier zijn grafschrift:
De ziel, wiens lof deFaemstaeghopsyntonghsal dragen
Geniet syn Edel wensch waer nae hy heeft gedorst
De aerde bergt den romp ter tyt des Hemels vorst
Voor synen Reghterstoel 'tsaet Abrahams sal dagen
En van Ysbrandt Boterkooper, in 1672 voor
Woerden gesneuveld, wordt gezegd:
T Enchuysen Rust het Lyck
By Godt de ziel
Die voor den dienst des Landts
By Woerden viel
Enkhuizen en Gommerkerspel, we zeiden het
reeds, gunden elkaar het licht in de oogen niet
toen het op een kerkenbouwen ging: „ze trotseer
den malkanderen, zegt Brandt, als of se geen een
waeren geweest".
Die van Gommerkerspel, wegens hun welvaart
„de Bonte-rokken" genoemd, trachtten door den
bouw van de Sint Gommarus- of Westerkerk die
van Sint Pancras ten minste door de hoogte van
38
