Op een bord met gebeeldhouwde lijst leest men
het volgende „klinkdicht" van Vondel:
Op het Roode Paert met syn metaelen Kanon, uit
den overwonnen Duinkerker, onder den zeestrijdt, in
Hopman Volkaert Kanonyx oorlogsschip overgesprongen
in den jare 1622, den 3 in Wynmaendt.
Fatalis equus saltu super ardua venit.
Wat heeft de stoffery der ouden ons vervaert
Met Perseus, en Pegaes, die, over zee gevlogen,
Dè werelt sloeg voor 't hooft met een gedichte logen,
Een logen, in 't gestarnt gesteigert hemelwaert!
Het brave Enkhuisen draeft, vol moedts, op 't Roode
[Paert.
Met synen kopren mondt, dat gloênde blixems braekte,
En donderklooten, daer Noordtzee en lucht af kraekte,
Een Paert, op 't Prinsenhof in eeuwigheit bewaert.
Het quam, toen Volkaert dien Duinkerker had
[gedrongen
Uit 's meesters zeekasteel, in 't Hollantsch slot
[gesprongen.
De zeeheld greep het by den zeetoom sonder last.
Het opent met syn hoef een Bronaêr voor den zanger.
Wij drinken op Parnas noch Helikon niet langer.
Dit is ons Paerdebron, hier is geen droom aen vast.
Het Roode Paert spreekt:
lek holp op zee Duinkerken oorelogen:
Maer Volkaert leerde ons Hollantsch schutmuzyk.
Myn meester quam ten hemel opgevlogen.
Toen koos ik 't schip des vyandts tot een wijk.
Laet Grieken met Pegazen elk verguizen:
Het Roode Paert, dat heldendichters teelt,
Verwekt een bron in 't wydt befaemde Enkhuizen:
Daer bloeit Parnas: oudt Grieken sit misdeeldt.
84
