bijgebouwd, waarvan de laatste bijna een
eeuw geleden. Oude afbeeldingen leeren
ons, dat het hofje vroeger door een muur met
in het midden een hek van den openbaren,
weg was afgesloten: boven het hek bevond
zich de steen met beeldhouwwerk, die thans,
nadat in de 19e eeuw de muur door een door
loopend hek is vervangen, tusschen de dak
vensters der middelste woningen staat. Blij
kens de bewaard gebleven bouwrekening uit
1595—1596 is de oorspronkelijke steen met
het zich daarop bevindende beeldhouwwerk,
een liggend geraamte met de woorden:
„DAT ICK WEL GAF IS MIJN GEBLEVEN,
EN DAT ICK HIELD HEEFT MIJN BEGEVEN"
en de wapens van den stichter en zijne echt-
genoote, gemaakt door den steenhouwer
Wouter Janszoon van Duynen, een der vele
weinig bekende Dordtsche kunstenaars uit
dien tijd. De thans aanwezige steen is waar
schijnlijk eene 18e-eeuwsche copie: in het
begin toch der 18e eeuw is het hofje ver
bouwd en het ornament van den steen is
klaarblijkelijk uit dien tijd en niet uit de 16e
eeuw.
Van de twee „moderne" hofjes, die de stad
nog telt, de Clara- en Mariahof aan den
Vrieseweg uit de 19e en de Wilhelmina-
stichting aan het Kasperspad uit de 20e
96
