eeuwsche plattegrond, die echter de charme der oudere stadsplattegronden reeds groo- tendeels mist, uit de „Tegenwoordige Staat van Holland", is thans twee eeuwen oud (1742). Daarna verschenen geene nieuwe platte gronden meer tot 1849, wel een bewijs van den weinigen bloei der stad in den tusschen- gelegen tijd. Op deze en andere daarop ge volgde 19e-eeuwsche plattegronden, waar van de oudste veelal fraaie voorbeelden van steendrukkunst zijn, kan men zien, hoe de stad zich tot vër in de 19e eeuw vertoonde en, afgezien van eenige bebouwing langs de buitenzijde der Spuihaven en langs de Sin gels, eerst laat verder is gaan groeien. Omstreeks den tijd van aanleg der spoorwe gen (die van Dordrecht naar Rotterdam werd in 1872, die van Dordrecht naar Go- rinchem in 1885 geopendbegon de stad zich op bescheiden schaal uit te breiden, maar eerst het einde der 19e en vooral de 20e eeuw brachten de grootestadsuitbreidingen, waar bij geheel nieuwe wijken verrezen, die naar haar uiterlijk aanzien evenwel goeddeels even goed in Enschede, Tilburg of Win schoten konden liggen en, hoe verdienstelijk ook op enkele punten, met de historische schoonheid van Dordrecht niets te maken hebben. 64

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1946 | | pagina 62