woest, maar ook van de in dat stadsgedeelte
gelegen Groote Kerk bleef slechts eene
ruïne over, vooral doordat zij nog geene ge
welven bezat, maar alleen houten daken.
Dit laatste is na 1457 veranderd, zoodat zij
thans eene der zeer weinige geheel over
welfde kerken in Noord-Nederland is.
Voor het tegenwoordig kerkgebouw moet
ter plaatse wel eene kleinere kerk hebben
gestaan: wellicht hangt de bouw der tegen
woordige kerk samen met hare verheffing
tot collegiale kerk in 1366. Het oudste deel
der kerk, zooals zij zich tegenwoordig aan
ons voordoet, is het aan de Noordzijde
van het koor buiten de kapellenkrans daar
van uitstekende Onze-Lieve-Vrouwekoor,
waarvan de onderbouw blijkens het formaat
der daarin voorkomende baksteenen uit het
einde der 13e eeuw is, wat klopt met het feit,
dat blijkens de bewaard gebleven stadsreke
ningen van 1284—1285 in die jaren aan dat
koor gewerkt werd. Dan volgt in ouderdom
de hierna nog afzonderlijk te bespreken to
ren, die blijkens een in een zijner muren
aangebrachten dateeringssteen uit het mid
den der 14e eeuw stamt. Ook deze veron
derstelling wordt van elders bevestigd. In
eene der muren toch van den Grootekerks-
toren zijn figuren aangebracht in ruitvorm,
die worden gevormd door de groene koppen
30
