zeedijk, waarop het begrip efficiency geen vat kreeg.
Het gevoel van onvoldaanheid zou aanstonds wijken
en Hindeloopen zou vollediger tot zijn recht komen,-als
men het vanuit zee benaderde, koersend op den stoeren
toren met zijn Pisaansche allures. Komend van den
landkant treft ons een verteekend stadsbeeldhet doet
denken aan een film, die achteruit gedraaid wordt. In
den glorietijd heeft de stad zich wel bewust van het
land afgekeerd en haar front naar de zeezijde gekozen.
Zooals de oude Hindelooper schippers, die uit Dront-
heim, Bergen of Archangel naar huis terugkeerden of
zooals de vrouwen, wanneer zij in Amsterdam gewin
keld hadden, moet men er in komen. Dan is de aan
komst een waar evenement, niet alleen voor den reizi
ger, maar ook voor den fine fleur van geheel Hinde
loopen, die op het Oost aan de haven in de „Leugen
bank" gezeten, oud en nieuw de revue laat passeeren.
Deze publieke tribune is in den loop der tijden wellicht
een voornamer klankbord geweest voor de openbare
meening dan de raadzaal. In 1785 liet de magistraat
dan ook een bestek opmaken voor een nieuwe „Leugen
bank". Beschut tegen regen en wind, leunde de bank,
d.i. een afdak, waarin de banken, tegen het vroeg 17e
eeuwsche „sijlhuis" op het Oost, waarboven een fraaie
voorstelling van St Pieters wonderbare vischvangst.
Hier gingen de verhalen van verre landen en het sterke
visscherslatijn klonk er in eigen dialect, waar ook een
Fries maar matig raad mee weet.
Streuvels heeft ergens geschreven, dat een huis enkel
dient om te wonen, zoodat een boer er niet naar ziet of
er nooit aan denkt, dat zijn huis langs de straat moet
staan om gezien te worden, maar dat als het zoo ge
legen komt, hij het met den achterkant naar de straat
bouwt. Deze regel is in Hindeloopen eveneens toe
gepast, al is dit nog slechts op een luttel aantal plaatsen
te constateeren. Steeds moeilijker zal dit nog worden
35