de groep van de witte of trilpopulier, waartoe de abeel
en de ratelpopulier behooren, de zwarte populier met
de bekende Canada en de geurige balsempopulier.
Mooie, oude abeelen met wollige, viltige knoppen
hooren thuis in Limburg. Op vochtige plekken achter
de duinen komt deze boom meer in struikvorm voor,
hoewel ook enkele oude reuzen daar hun plaatsen nog
handhaven. Ook de ratelpopulier kan uitgroeien tot
een grooten boom, maar hij is daar toch een zeldzame
figuur. Zijn familie in het landschap is nederiger, want
meestal vinden wij hem als een struik langs slootkant
en boschrand. De ronde bladeren aan hun lange, platte
stelen worden door den wind tegen elkaar bewogen en
geven dan het bekende ratelende geluid.
Aan de abeel noch aan de ratelpopulier wordt uit een
economisch oogpunt veel aandacht besteedzij ver
tegenwoordigen in ons land de natuur. De echte hout
producenten vinden wij in de groep van de zwarte
populieren en het zijn in deze groep de Canada's die
beroemd zijn geworden.
De zwarte populier brengt het het verste wat ouder
dom betreft, hij wordt dan ook het meest met rust
gelaten en valt niet onder zaag en bijl. Vooral in de
duinen groeien soms reuzen met stammen van ander-
halven meter middellijn. Zulk een oude boom heeft een
wijduitgespreide onregelmatige kroon met zware tak
ken en een diepgegroefde schors. Het elegante popu-
lierenuiterlijk dat wij zoo goed in de verte herkennen,
mist deze boom totaal. Ze zijn eerbiedwaardig, door
kankergezwellen aan den stam soms knoestig als een
eik. Vroeger kwam deze Populus nigra veel meer voor
dan tegenwoordig. Nu is hij verdrongen door de Ca
nada's, waaronder men een groep bastaarden verstaat,
die in den loop der jaren zijn ontstaan tusschen zwarte
populier en de uit Amerika ingevoerde Populus monili-
fera. Deze bastaarden dan hebben hun ouders bijna
volledig verdrongen. De kinderen groeien sneller en
25
