aan. Een financieele crisis in de na-oorlogsche jaren
19181919 bracht het 'bestaan van den Treeker eik
misschien nog meer aan het wankelen, toen duizenden
guldens voor hem werden geboden, maar ook deze
crisis doorstond hij, dank zij zijn trouwe eigenaar. En
ook een felle droogteperiode kostte hem weinig groei
kracht. Zoo is dus bij uitzondering de geschiedenis van
dezen reus bekend. Van vele andere boomen is dit niet
het geval, of zouden we bij het snuffelen in oude
archieven misschien nog allerlei vinden over de oude
boomen in ons landschap?
Tenslotte knaagt de tijd aan alles wat leeft en zullen
eens al deze reuzen en dikke boomen uit het landschap
verdwijnen, op natuurlijke wijze, door storm of door
ziekte. Zoo is in 1941 de Burmannialinde te Boven-
knijpe te Heerenveen, waarvan men den leeftijd op
400 jaar schatte, gesneuveld. In een storm is hij met
veel gekraak en ontzagwekkend vertoon naar beneden
gekomen. It Fryske Gea zorgde voor dezen reus met
haar stamomvang van 10 m, maar tegen de tand des
tijds kon ook deze natuurbeschermende vereeniging
niet op. Ook de bezienswaardige „kroeseboom", een
oude eik te Tubbergen, nadert zijn einde; ook deze
boom heeft misschien eens gediend om de grens van
een bepaald gebied af te bakenen. En zoo 'heeft iedere
omgeving zijn eigen merkwaardige boomen. De Haar
lemmers hadden hun „Dikke Buurman", een Cana-
deesche reus, alsook de stokoude „Vader Jacob" in
den Keukenhof bij Lisse en hebben nog den merk-
waardigen hollen boom bij Kraantje Lek. Aan den
Spaarndammerdijk onder Halfweg staat een esch die
daar 150 a 200 jaar geleden is geplant ter herinnering
aan een wapenfeit der Watergeuzen tijdens het beleg
van Haarlem. En zoo zouden we door kunnen gaan.
Laten we niet alleen deze merkwaardige reuzen in
eere houden, maar ook bij heugelijke gebeurtenissen
gaan planten, eiken, linden en beuken, zoodat ook ons
114
