het erf met de grondsoort. Op de hoogere deelen
vinden we eik, beuk en berk, op de lagere populieren
en eiken. Ook in den Achterhoek zullen we nog veel
eiken vinden, al vallen er natuurlijk in de laatste jaren
telkens meer offers. In Gelderland is het erf niet zoo
heel dicht beplant door de aanwezigheid van de vele
dennenbosschen die den aanleg van geriefhout niet
noodzakelijk maakt. Op het Veluwsche boerenerf vin
den we vooral veel peppels en berken met els als onder
hout; op andere plaatsen overheerscht natuurlijk de
grove den.
In de Geldersche Vallei ziet men nog hier en daar op
de zeer groote erven, die hier dan ook boerderijbrink
worden genoemd, eerbiedwaardige lindeboomen. En
Brabant zou Brabant niet zijn zonder zijn Canada's,
hoewel in het N. Westelijk deel van de provincie de
invloed uit Zuidholland en Zeeland merkbaar is. Heel
veel ziet men hier de platgeschoren boomen vlak voor
de huizen en in dorpsstraten aangebracht. Vaak zijn
dit lindeboomen, hoewel juist in Brabant voor dit doel
ook wel peppels worden gebruikt. Eikenwallen geven
hier weer beslotenheid aan het erf, terwijl strakge-
knipte meidoorn- en beukenhagen zelfs kleine boerde
rijen een zeker cachet geven en prachtig het rustige
dorpsbeeld accentueeren.
En dan tenslotte nog het boerenland in Noord- en
Zuidholland die wel op sommige plaatsen hemelsbreed
van elkaar verschillen al is het hetzelfde lage polder
land. Men krijgt den indruk, vooral als men wandelt
in het gebied rondom Gouda, langs de dijken en
tusschen Lek en IJsel, dat de boomen hier royaal hun
plaats in 'het landschap mochten houden terwijl ze in
Noordholland zooveel mogelijk werden geweerd. Over
al zien we beplantingen langs wegen en weggetjes. Wie
geniet bijvoorbeeld niet van de prachtige wandeling
langs de Linschoten, waar hier en daar zoo maar groep
jes boomen bewaard bleven in het weiland. Welke
106
