eere van den Stadhouder. Het middenstuk, de
triomftocht van den Stedendwinger, is van de hand
van Jacob Jordaens, de andere vakken zijn van
Noord-Nederlanders, die in den geest van den groo-
ten Vlaming arbeidden: Salomon de Bray, Cesar
van Everdingen, de de Grebbers, Lievens, Hont-
horst (afb. 11), Soutman en Van Thulden. De
„Oranjezaal" is inderdaad midden- en hoogtepunt
van het bouwwerk en het is niet vreemd, dat men
dit laatste er vaak naar genoemd heeft. Het was
later een geliefde verblijfplaats van Willem III en
Mary Stuart; ook Willem IV stelde er belang in,
en om het voor hem en zijn gezin bewoonbaarder
te maken vergrootte hij het huis met twee vleugels
en deed aan de voorzijde de middenpartij hooger
optrekken (reeds Willem III had wijzigingen laten
aanbrengen volgens plannen van Marot, die ook
den tuin anders inrichtte)de bouwmeester Cou-
lon heeft helaas het werk van Post niet veel goed
gedaan. Onder Willem V is er, vooral om twee
kamerbetimmeringen hem respective door den
keizer van China en dien van Japan geschonken,
een goede bestemming te geven, in de binnen
inrichting veel gewijzigd.
In den Franschen tijd is het Huis ten Bosch eenige
jaren Nationaal Museum geweest; daarna was het
residentie van Napoleons stadhouder Lebrun, den
Hertog van Plaisance. Na de Restauratie was het
weder als buitenpaleis in gebruik, Koningin
Sophie vertoefde er gaarne, eveneens Koningin
Wilhelmina. Wanneer het niet bewoond is, zijn de
bovengenoemde vertrekken te bezichtigen; naast
63
