N u es Coninc Willaem in Hollant komen, daer hi mit groter weerdicheyt ontvangen wort als t wel recht was, ende quam rechtevoert in die Hage ende dede ontbieden verstandelike werclude, om een Coninclyc Palleys aldaer te maecken, dat noch hudendaechs die Oude Sael hiet." Zoo lezen wij het in het verhaal van den schrijver van de „Divi siekroniek", als hij in zijn geschiedenis van de Hollandsche graven aan het jaar 1247 genaderd is, en met dezen korten zin legt hij voor altijd een der merkwaardigste feiten vast, niet alleen in de historie van 's Gravenhage, maar ook in die van de „lage landen", waar hij woonde. Voor het eerst trad een Hollandsche graaf in het schaakspel van de Europeesche historie, en al moge hij daarbij waarschijnlijk meer een door anderen1) vooruitge schoven stuk geweest zijn, dan dat hij zich naar eigen wensch en inzicht bewoog, het feit duidt op de beteekenis, waartoe de afgelegen gouw aan de Noordzee was gegroeid. Dat hij zelf dit gevoelde en daarom behoefte had op dit feit nadruk te leg gen en in dat accent tevens de beteekenis van zijn eigen positie te doen spreken, kan men opmaken HOOFDSTUK II WAT ONS UIT DE MIDDEL EEUWEN BLEEF U Hij was door de pauselijk gezinde keurvorsten als tegenkoning gekozen tegenover den eigenzinnigen Ho- henstaufer Frederik II. 15

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1944 | | pagina 13