HET BRABANTSCHE
DORP
Wie aan het Brabantsche dorp denkt,
heeft veelal in zijn gedachten een
voorstelling van het zanddorp, ten
minste als hij het schoone land bene
den de rivieren niet of weinig kent.
Maar Brabant bezit vele rivieren,
groote en kleine; en waar rivieren zijn,
is klei, en bij klei behooren dorpen.
Die dan ook weer anders geaard zijn
dan hun broeders op het zand. De
zanddorpen hebben het meest hun
karaktertrekken bewaard, maar toch
is Brabant één in de vele overeenkom
stige typeerende eigenschappen, die
gebleven zijn door de eeuwen van
bloei en strijd.
Het Brabantsche dorp verschilt sterk
van alle andere streektypen in ons
rijkgeschakeerde land. Waarom? Om
dat de Brabander zelf zoo anders is;
hij heeft in den loop der tijden een
eigen, zelfstandige ontwikkeling door
gemaakt, die zich grondvestte op
de intensieve cultuuruitwisseling tus-
schen dorpen, steden, kloosters en
kasteelen. De handel was een voor
name factor hierbij, maar nog meer
misschien de samenhoorigheid, die
allen Brabanders kenmerkt.
En dit komt sterk tot uiting in de
woonplaats, die immers altijd de af
spiegeling is van het diepere leven
van den bewoner. In de zeven hoofd
stukken komt de ontwikkeling van den
Brabander en zijn dorp duidelijk aan
het licht, want zij is beschreven door
een Brabander, die zijn streek lief
heeft, en hiervan weet te getuigen.
