De naam van den eigenaar, Willem van Son, is
door een rijzende zon in het midden aangeduid.
De 18de eeuw was lichter, minder imposant
dan de 17de. Dit komt ook in de inrijhekken tot
uiting. Naast de metershooge gevaarten kwam nu
een lager type in de mode. Een voorbeeld hiervan
staat voor Vechtvliet. De beide met sober beeld
houwwerk versierde hardsteenen pijlers, half zoo
hoog als die van de hiervoor genoemde hekken,
staan zeer ver uiteen. Wegens de groote breedte van
den af te sluiten ingang zijn op ongeveer een kwart
van den geheelen afstand, twee platte stijlen aan
gebracht van opengewerkt ijzer, een tweede
stel pijlers, bijna even breed als de steenen. Daar-
tusschen draait het hek, dat aan de onderzijde
wordt bijeengehouden door een rechte horizontale
staaf, aan den bovenkant door een elegant gebogen
verbinding met eenig decoratiewerk bij het slot.
Een soortgelijk hek, doch kleiner, sluit de tegenover
Vechtvliet gelegen boerderij van den straatweg af.
De gelijkenis van de beide toegangen duidt duidelijk
aan, dat huis en boerderij bij elkaar behooren.
Een ander voorbeeld van een laag inrijhek staat
achter Vechtoever aan den Diependaalschen dijk.
De vier hardsteenen pijlers worden bekroond door
marmeren borstbeelden. Deze zijn aan de achter
zijde plat en onafgewerkt. Waren zij eerder wel
licht tegen een muur of in een gang opgesteld?
Het feit dat zij uit marmer zijn vervaardigd
76
