versierd, geheel de traditie volgend van wat in de
voorafgaande eeuw was bereikt. Naast alle zwakke
plekken, die hierboven in de Nederlandsche kunst
van de 18de eeuw werden gesignaleerd, is dit con
servatisme, dit weten te behouden van het natio
nale karakter, ondanks den grooten invloed die van
Frankrijk op vrijwel geheel Europa uitging, een
teeken van sterkte in onze cultuur dat gewaar
deerd moet worden.
Op gelijke wijze als bij Goudestein het geval was,
moest ook op Vechtoever een klein buitenhuis
van het hofstede-type in de 18de eeuw plaats ma
ken voor een grooter gebouw van het breede stads
model. De voorgevel was naar den Diependaalschen
dijk gekeerd. Aan de rivierzijde bood een uitbouw
in het midden een uitzicht over het water. Ten
gevolge van het sloopen van het 18de eeuwsche deco-
ratiewerk in de vorige eeuw biedt Vechtoever te
genwoordig een wel wat kaal aspect. Grootendeels
gespaard bleef het interieur met eiken deurpaneelen,
marmeren lavabo, consoles van een hoekkast en
een plafond met stucwerk, alles in Lodewijk XV-
stijl versierd.
Minder onttakeld door den loop der tijden is
het fraaie VreedenhoffHet werd gebouwd tusschen
1749 en 1753 ter vervanging van het onbelangrijke
gebouw, dat bekend was als „Het landhuis van
den Heer Andnes Pels". De indeeling was traditio
neel twee verdiepingen boven een flink onderhuis
53
