zonder echte zijgevels zijn gebouwd. Meestal waren
het blinde muren, voorzien van enkele, verspreid
aangebrachte, vensters.
De oudste huizen van het breede stadstype in de
Vechtstreek zijn niet behouden gebleven. Het eer
ste was Elsenburg bij Maarssen, gebouwd in 1637
door den Amsterdamschen architect Philips Ving-
boons. Achttien jaar later ontwierp Vingboons een
dergelijk woonhuis in de omgeving van Maarssen,
het eveneens verdwenen Gansenhoef. Beide herin
nerden op de bovenbeschreven wijze sterk aan het
Amsterdamsche grachtenhuis; zij waren b.v. nog
voorzien van hooge stoepen.
Van de gespaard gebleven huizen van het breede
stads-type is Vechtvliet bij Breukelen een van
de oudste. Oorspronkelijk was het een echt Neder-
landsch sober, blokvormig gebouw van twee verdie
pingen boven een onderhuis. Aan de rivierzijde
lag de voorgevel, vier vensters, een voordeur en
twee smalle gangramen daarnaast, breed. Men trad
binnen langs een smalle stadsstoep met treden, die
loodrecht op de gevel stonden. De mogelijkheden
die het ruime terrein van de buitenplaats bood
waren dus nog niet benut. Boven een geprofileerde
gootlijst verhief zich een wolfdak met vier groote
schoorsteenen, gedekt door pyramidevormige kap
pen waarop bollen, terwijl een driehoekige fronton
met rond zolderraam een bekroning in het midden
vormde. Zoo werd Vechtvliet afgebeeld in 1719 in de
Zegepralende Vecht. In de twintiger jaren der
40
