achteruitgang van het weeshuisboven deze poort werd
het wapen van het geslacht Zoudenbalch vastgehouden
door twee weeskinderen, aangebrachtonder dit wapen
staat in het Latijn het psalmvers Gelukzalig is de mensch,
die den behoeftige en den arme gedenkt. In 1926 werd
dit Burgerweeshuis eigendom van de Nederlandsche Ver-
eeniging van Spoor- en Tramwegpersoneel. Aan de ach
terzijde van het N.V. huis bewaart het wapen van het
geslacht Zoudenbalch nog de herinnering aan den stich
ter van het weeshuis, terwijl de Lange en Korte Elizabeth-
straat bij het Vredenburg aan het Elizabethweeshuis en
de weesbrug bij het N.V. huis aan het weeshuis in het
voormalige Regulierenklooster herinneren.
Omstreeks 1600 was het oude huis in de Donkerstraat
in het bezit van een vrouwelijke afstammeling van de
Zoudenbalchs, jonkvrouwe Walraven, die als ijverige
Roomsch-Katholieke haar huis openstelde voor haar ge
loof sgenooten, om in deze stille straat in het geheim hun
godsdienstoefeningen te houden. In 1605 werden deze
bijeenkomsten echter gestoord en voortaan werden er in
de Donkerstraat geen „conventiculen" meer gehouden.
In de 18e eeuw werd het huis ingericht voor Roomsch-
Katholiek weeshuis; toen in 1875 het nieuwe R-K. wees
huis aan den Maliesingel geopend werd, veranderde het
huis Zoudenbalch weer van bestemming en het diende
voor allerlei doeleinden. Het kwam steeds meer in verval
en in 1903 werd het door een brand geheel verwoest. De
gevel werd echter opnieuw opgetrokken met zijn breede,
door kanteelen bekroonde, lijst en deze blijft in de thans
zoo onaanzienlijke en sombere straat herinnering bewaren
aan het oude Utrechtsche geslacht der Zoudenbalchs.
88
