torenwachter voor het eerst. Op dezen avond was het niet zijn gewone eentonige melodie, die hij ieder half uur deed hoorenniet zijn Ra-ta-ta-ta-ta-deraNeen, vroolijke deuntjes klonken boven uit de peperbus (Buurtoren), totdat hij, klokslag 12 uur, 't Wien Neerlandsch bloed en Wilhelmus van Nassauen liet hooren, waarvoor hij met een luid hoerah der menigte op straat beloond werd." In de tweede helft der 19e eeuw werd de torenwachter- trompetter tot torenwachter-telegrafist; voortaan moest hij ieder half uur in plaats van trompetten, telegrafeeren naar een inspecteur van politie, die 's nachts in de hoofd wacht moest waken. De laatste torenwachter vervulde in den nacht van 31 December 1911 op 1 Januari 1912 zijn laatste waakbeurtdoor een beter alarmsysteem bij de brandweer was hij geheel overbodig geworden. De wachter op den Buurtoren behoorde voor goed tot het verleden. De Buurkerk bleef als kerk in gebruik en een voorstel, dat in het midden van de 1 ge eeuw gedaan werd, om het kerkgebouw tot marktgebouw in te richten werd niet aan vaard. Al zijn van de oude kerk slechts het schip en het dwarsschip overgebleven, zij is nog steeds een van de bezienswaardigheden van de stad. In 1840 werd toevallig een 15e eeuwsche schildering tegen den Zuidelijken toren muur ontdekt; deze afbeelding geeft weer de Boom van Jesse, een voorstelling van Jesse of Isai, den vader van David, met zijn geslacht. In het midden van deze afbeel ding is Maria met het kind Jezus op den arm voorgesteld. Deze Boom van Jesse is een van de merkwaardigste schilderstukken uit het Middeleeuwsche Utrecht. 58

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1944 | | pagina 62