verhuurd moesten worden. De schoenmaker noemde zijn stichting ter herinnering aan zijn pelgrimsreis „Sion", terwijl ieder van de 15 „Sions Kameren" den naam droeg van de Drieëenheid, Jezus, Maria en van elk der 12 apostelen. Het beheer over deze stichting werd opge dragen aan de regenten van het St. Bartholomeüs-gast- huis, die uit hun midden twee leden aanwezen, om als huismeesters „Sions Kameren" te beheeren. Herhaaldelijk was het Middeleeuwsche Utrecht ge teisterd door de gevreesde pestziekteweldra zag men in, dat de pest een besmettelijke, „aenclevende" ziekte was en dat de behandeling van de pestzieken bijzondere voor zorgen vereischte. In het begin van de 16e eeuw had de raad reeds plannen een gasthuis zoo in te richten, dat het geschikt zou worden „om den borgeren ende borgers- kynderen van der pestilentie sieck wesende, in te moegen brengen ende onderhouden." Pas in de tweede helft van de 16e eeuw konden de plannen, maar nu om een geheel nieuw pesthuis te bouwen, verwezenlijkt worden. In den zomer van 1562 maakte een rijke Utrechtsche weduwe Agnes van Leeuwenberch haar testament en zij bestemde het overgroote deel van haar bezit tot het onderhouden „van arme menschen, mans- ende vrouwenpersoenen, die gheen onderhout en hebben, sieck, cranck, ongevallich, bedtvast ende oick van peste bevanghen wesende, die son- der hulp van aelmissen nyet en souden connen geleven. Ende voirts daertoe een huys mit sijnen nootelicke toe- behoiren van denselven goederen te erigeren om die tont- fanghen." Later zou zij nog nauwkeuriger bepalen, hoe haar gelden besteed moesten worden, maar het later kwam voor haar niet meer, want zij stierf, voordat zij een nauwkeuriger omschrijving had kunnen geven. De stad had het meeste behoefte aan een pesthuis en de stadsregeering legde het testament zoo uit, dat de ge- heele nalatenschap bestemd werd voor het pesthuis, dat in 1567 gebouwd werd. Dit gasthuis, dat nog den lang- gerekten vorm had van de Middeleeuwsche ziekenhuizen, was met zijn voorgevel gericht naar de Nieuwe Gracht, al was het hier nog een eind van verwijderd. De achter- 94

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1944 | | pagina 104