zwaait, net voor uw neus vertrekt, staan er geen
stalen stoelen in een glazen kooi om u te ont
vangen. Het veer van Kats is maar een gewoon
veer, met een veerhuis en een koperen bel. In de
gelagkamer staan houten stoelen en onder de
cafétafeltjes is een soort kattebak gezet, omdat
een stoere zeeman, ook al vaart hij maar over de
Zandkreek, nu eenmaal pruimt. Als ge toevallig
geen trek hebt in een glas lauw bier of pittiger
alcoholica, blijft er niet veel anders over dan om
kauwend op een grasje over het wiegelende
Scheldewater te turen, want de koffie is er even
drabbig als in het vooronder van den mosselvis-
scher die juist voor uw neus ligt. En omdat het
nog wel even kan duren voor de retourvracht aan
wal is, kunt ge nog net in Kats gaan kijken. Het
reisprogramma is toch in de war en anders komt
er niet van om naar Kats te gaan. Dan moet ge
naar den anderen kant van den Leendert Abra
ham-polder, die pas in 1853 bedijkt is. Het dorp
(afb. 17) ligt tusschen den dijk en de kerk. Smal-
legange zegt dat „Daer een Haven met een be-
quaem Hooft is, Cats Hooft genaemt, uitkomende
in de Schelde tegenover de Keeten. En hier heeft
in voortijden een swaer Kasteel gestaen, maer dat
is door de zee en de tijd geheel vernietigt".
't Begon al vroeg met die vernietiging:
November 1334 groote schade in het westen van
Noord-Beveland.
1337 verzoeken ambachtsheeren en ingelanden
85
