en teekende hier zijn apostelkoppen, waarvoor de
mannen van den dijk modellen waren en hij liet
van zijn schetsen en schilderijen sommige achter,
die nu de gelagkamer tooien. Probeer als ge er
komt met de waardin op goeden voet te komen,
dan zal ze U nog meer laten zien van den man
die dit land en zijn menschen heeft gepeild tot in
de volle diepte van hun wezen.
Ik zou haast vergeten dat er ook nog „architec
tuur" is in Westkapelle. Het raadhuis dat kort
na 1800 gebouwd is vertegenwoordigt er een soort
klassicisme dat kennelijk in deze streken ver
dwaald is. Voor een gewoon dorpsgebouw, dat
alleen door zijn hoogte domineert boven de om
geving, staan vier hardsteenen zuilen, die aan
spraak probeeren te maken op den naam dorisch,
opgericht op een bordes met een balustrade. Een
houten hoofdgestel met een driehoekig fronton,
gevuld met een medaillon, en een klok pogen van
dit gebouw een raadhuis te maken. Een houten
dakruiter moet de waardigheid verhoogen, maar
ze maakt in werkelijkheid het effect van het petje
dat de dijkwerkers hier gewoon zijn te dragen.
Zoo hoort dit pedante raadhuis dan toch in dit
dorp thuis, waar verder niets is dat een houding
aanneemt die niet met zijn innerlijke waarde
overeenkomt. De zee, die nu door den beroemden
dijk bedwongen is, al kost dat nog steeds een
krachtsinspanning, die telkenjare in een aanmer
kelijk bedrag op de diverse begrootingen wordt
uitgedrukt, heeft het beeld van dit dorp bepaald
41
