D e Zeeuwen hebben een privé vijand, die nooit
capituleert, maar die ook nog nooit het pleit ge
wonnen heeft. Dat is de zee. Maar de Staten had
den er nog andere. Als het gemeenebest weer eens
werd belaagd door Spanjaarden, Franschen of
welke natiën ook, dan sloten de Zeeuwen gauw
een vrede met de zee en maakten er hun bond
genoot van. Als dan de vrede onder de menschen
weer geteekend was begon de oorlog weer met het
water en zoo is er in Zeeuwsch-Vlaanderen eigen
lijk altijd gevochten. Vooral na de middeleeuwen,
toen het moderne krijgsmateriaal de waarde van
de ommuurde vestingen ondermijnde, kwam door
dit rijke land de sterke barrière van het Zuidelijk
front en de geschiedenis werd een aaneenschake
ling van rampen, watersnooden, oorlogen, inun-
datiën en inpolderingen. Parma legde er vestin
gen aan om den Staatschen legers het hoofd te
bieden en Maurits en Frederik Hendrik kwamen
om ze onder vuur te nemen, te veroveren en uit
te bouwen tot een machtige fortenreeks. De oud
ste betrouwbare kaart die er van Zeeland bestaat,
die, welke Christiaan Scrooten op last van Alva
teekende en die bewaard wordt in de Biblioteca
Nacional te Madrid, geeft ze nog niet alle als
versterkte plaats te zien, maar Parma moet onge-
HOOFDSTUK VIII
VESTINGEN
94
